تلسکوپ «هابل» نور ممنوعه یک کهکشان را به تصویر کشید

 این کهکشان که MCG-۰۱-۲۴-۰۱۴ نام دارد در فاصله حدود ۲۷۵ میلیون سال نوری از زمین قرار گرفته و دارای دو بازوی مارپیچی قابل توجه و یک هسته درخشان پرانرژی است که به عنوان هسته فعال کهکشانی (AGN) شناخته می‌شود.

به گزارش اسپیس، در این تصویر، کهکشان از رو به رو دیده می‌شود و بازوهایش یک شکل دایره‌ای تقریبا کامل ایجاد کرده‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کهکشان MCG-۰۱-۲۴-۰۱۴ تحت عنوان کهکشان سیفرت نوع ۲ دسته‌بندی می‌شود که یکی از دو دسته بزرگ از کهکشان‌های فعالی است که دانشمندان به همراه اختروش‌ها می‌شناسند. طبق بیانیه آژانس فضایی اروپا (ESA) کهکشان‌های سیفرت دارای یک هسته درخشان مشخص هستند، اما در مقایسه با اختروش‌ها که هسته فعال کهکشانی درخشان فوق‌العاده آن‌ها می‌تواند از کل کهکشان‌های میزبانی که در آن ساکن هستند بیشتر بتابد، کمتر قابل تشخیص هستند.

کهکشان‌های سیفرت را نیز می‌توان بر اساس شدت نور ساطع شده از هسته فعال آن‌ها دسته‌بندی کرد. بسته به طول موج نور یا طیف آن، کهکشان‌های سیفرت به دو دسته نوع یک یا نوع دو طبقه‌بندی می‌شوند. نوع دوم خطوط طیفی موسوم به نور «ممنوعه» را منتشر می‌کنند که با توجه به قوانین خاصی از فیزیک کوانتوم، نباید وجود داشته باشند.

مقامات آژانس فضایی اروپا می‌گویند: برای درک اینکه چرا نور ساطع شده از یک کهکشان می‌تواند ممنوعه تلقی شود در وهله اول باید درک کنیم که چرا طیف‌ها وجود دارند. طیف‌ها اتم‌ها و مولکول‌های خاصی از نور را با طول موج‌های بسیار خاص جذب و منتشر می‌کنند.

الکترون‌ها مقادیر خاصی از انرژی را از دست می‌دهند یا به دست می‌آورند که مربوط به طول موج‌های خاصی از نور است که جذب یا گسیل می‌شوند. با این حال، برخی از خطوط گسیل طیفی «ممنوعه» در نظر گرفته می‌شود، زیرا در حالی که در فضا مشاهده می‌شوند، اما در شرایط عادی روی زمین رخ نمی‌دهند.

فیزیک کوانتوم پیچیده است و برخی از قوانینی که برای پیش‌بینی آن استفاده می‌شوند، از مفروضاتی استفاده می‌کنند که با شرایط آزمایشگاهی اینجا روی زمین سازگار است. بر اساس این قوانین این انتشار «ممنوعه» است. اما در فضا، در میان یک هسته کهکشانی فوق‌العاده پرانرژی، این فرضیات دیگر قابل اجرا نیستند و نور «ممنوعه» فرصتی پیدا می‌کند تا به سوی ما بدرخشد.

این کهکشان مارپیچی در مرکز تصویر دیده می‌شود و دو ستاره درخشان بزرگ در پیش زمینه که یکی آبی و دیگری قرمز است مستقیما بالای خود کهکشان قرار گرفته‌اند. چندین کهکشان دورتر در پس زمینه سیاه و سفید فضا پراکنده شده‌اند. آژانس فضایی اروپا عکس جدید هابل را در روز ۱۸ دسامبر به صورت آنلاین منتشر کرد.

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی فناوری

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: کهکشان فیزیک کوانتومی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۴۵۰۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تصاویر نجومی هجدهم اردیبهشت (۷ مه)

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا،‌ تصاویر نجوم و فضا جدای از اهمیتی که در مطالعات و تحقیقات اخترشناسی دارد، امکان مشاهده و درک عجایب و شگفتی‌های دنیای بیرون از سیاره زمین را برای علاقه‌مندان این حوزه فراهم می‌کند. امروزه به لطف پیشرفت علم و فناوری، تصاویر نجومی به شکل‌های بسیار زیبا و گهگاه هنری تهیه می‌شود که علاوه بر ارائه اطلاعات علمی، زیبایی‌های خیره‌کننده‌ای را برای علاقه‌مندان به ارمغان می‌آورد.

***

تصویر روز skyandtelescope

این عکس در پولاسکی، ویسکانسین به تاریخ 10 مارس 2024 ثبت شده است. تجهیزات مورد استفاده شامل تلسکوپ SvBony 80ED، فیلتر Optolong UV/IR Cut، پایه AM5، دوربین ASI 533 MC Pro، نرم افزار ASI Plus، Explore Scientific Field Flattner، فوکوس کننده ZWO EAF بوده اند. تصویر با تجهیزات ذکر شده بعد از ساعت 8 بعد از ظهر با زاویه رو به پایین از آسمان گرفته شد و با استفاده از PixInsight پردازش شد.

تصویر روز سازمان ملی تلسکوپ استرالیا

خوشه های کروی مکان های خوبی برای یافتن تپ اخترهای میلی ثانیه ای (millisecond pulsars) هستند، زیرا هسته های بسیار متراکمی دارند که به ایجاد سامانه‌های دوتایی با ستاره های نوترونی کمک می کند. در این سامانه ها، ستاره نوترونی می تواند با گرفتن مواد از ستاره همراه خود، سریعتر بچرخد. ولیسچائر (Vleeschower) و همکارانش شش تپ اختر در خوشه کروی M62 را به مدت 23 سال با استفاده از تلسکوپ هایی مانند Murriyang، Effelsberg و MeerKAT مورد مطالعه قرار دادند. آنها ویژگی‌های مختلف تپ‌اختر مانند حرکات، تغییرات دوره مداری و تکانه‌ها را برای درک شتاب‌ آن‌ها اندازه‌گیری کردند. این یافته ها به محققان کمک می کند تا توزیع جرم این خوشه ها را با دقت بیشتری مطالعه کنند.

آنها با استفاده از MeerKAT، سه تپ اختر میلی ثانیه ای جدید را در سامانه های دوتایی در خوشه پیدا کردند که مدل های موجود را که انتظار تپ اخترهای ایزوله بیشتری را در خوشه های مشابه دارند، به چالش می کشد. این شکل داده های به دست آمده در دوره های طولانی برای تپ اخترهای شناخته شده (A-F) و تپ اخترهای تازه کشف شده (G-I) در خوشه M62 را نشان می دهد. رنگ های مختلف نشان دهنده داده های تلسکوپ های مختلف مانند Parkes، Effelsberg، MeerTime و TRAPUM هستند.

تصویر روز astronomy

بروس بیلینگز (Bruce Billings) عکاسی اهل تورن، مکزیک است. او کسوف بزرگ آمریکای شمالی سال 2024 را ثبت کرد. در تصویر او چندین برجستگی از لبه خورشید دیده می شود.

تصویر روز earthsky

عکاس آمریکایی مایکل فلین (Michael Flynn) در 05/06/2024 در ساعت 04:13 صبح این عکس را گرفت. شرایط آسمان برای تماشای بارش شهابی Eta Aquariid خوب نبود. با این حال، فلین تصمیم گرفت به جای آن از منطقه ابر ستاره‌ای بزرگ کمان (Large Sagittarius Star Cloud) عکاسی کند. در طول نوردهی 5 ثانیه ای، او یک شهاب سنگ را در گوشه سمت چپ بالای تصویر ثبت کرد. اگرچه نوردهی به اندازه کافی طولانی نبود تا کل دنباله شهاب را ثبت کند، فلین از نتیجه راضی بود. او از دوربین نیکون d810A با لنز 55 میلی‌متری 1.4، ISO 4000، نوردهی 5 ثانیه‌ای در f2 و تراز سفیدی 5260 کلوین استفاده کرد.

تصویر روز ناسا

وقتی یک سیاهچاله ستاره ای را می بلعد، چه اتفاق هایی می افتد؟ دانشمندان هنوز در این مورد اطلاعات چندانی ندارند. تلسکوپ‌ها در سال 2014 شاهد انفجار بزرگی بودند که توسط یک سیاه‌چاله کلان‌جرم که یک ستاره را از بین می برد ایجاد شد. مدل های کامپیوتری این رویداد را نشان می دهند. سیاهچاله به صورت یک نقطه کوچک در مرکز تصویر نشان داده شده است. وقتی مواد به داخل سوراخ فرومی‌روند، داغ می‌شوند و حلقه‌ای از ماده داغ در اطراف آن تشکیل می‌شود. این حلقه قبلا ستاره بود. همچنین یک فواره از محور چرخش سیاهچاله به بیرون پرتاب می شود.  

 

انتهای پیام/